Deze weblog beoogt niet meer (en ook niet minder) dan een proeftuintje te zijn, waarin wordt geëxperimenteerd en gejongleerd met taal, zowel in proza als in poëzie. Neemt u de inhoud niet altijd even serieus: Wahrheit und Dichtung kunnen mijlenver uiteen liggen, maar soms ook verrassend dicht bij elkaar.

En schroomt u vooral niet om te reageren: rebekking@gmail.com


donderdag 31 maart 2011

Politie(k)

Je kunt zeggen van onze Minister van Justitie wat je wilt, het is wel een man, die de handen uit de mouwen steekt. Zozeer zelfs, dat de koningin laatst tegen hem gezegd schijnt te hebben: "Wat zet u de boel toch weer Opstelten".  
Maar die Donner en Hirsch Ballin - aardige mensen hoor, daar zal ik niets van zeggen - hadden beter in hun studeerkamer kunnen blijven om de wetenschap te dienen. Trouwens: is het recht wel een wetenschap? Gevorderde beoefenaren van het recht doen nog altijd (vaak heel krampachtig) hun uiterste best om het recht als een wetenschap te verkopen, maar hun pogingen worden steeds minder geloofwaardig. Er zou een hele verhandeling over te schrijven zijn, maar ik denk niet, dat u daarop zit te wachten. Mocht u dat toevallig wèl doen, laat het me dan even weten. 


Maar politici zijn nu eenmaal met problemen bezig, die er zonder hen nooit zouden zijn. En ook onder politici komen grote niveau-verschillen voor, of, om het wat plastischer uit te drukken: de ene loopt op hoge hakken en de andere Opstelten.
Ik beschouw de politiek maar als een spelletje, met spelers, die óf niet tegen hun verlies kunnen, óf vals spelen en de boel voor de gek houden. Meestal allebei.  Politici zijn precies het tegenovergestelde van dichters: de één zegt met weinig en nog mooie woorden ook heel veel en de ander zegt met heel veel woorden meestal niks... enfin, dat wist u al heel lang. Je zou er bijna depressief van worden, ware het niet, dat ik gewoon niet intelligent genoeg ben om depressief te zijn, want ik begrijp dat soort problemen niet.


Klachten? Hier kunt Utrecht. Deze klachtensite wordt binnenkort geopend. We zijn nog bezig met de werving van voldoende deskundig personeel. Voor alle duidelijkheid: van voldoende personeel, maar ook van personeel, dat voldoende deskundig is. Dat daar geen misverstand over bestaat. En- zoals ik hier al eens eerder heb gezegd: klachten hebben alleen zin, als iemand zich de zaak persoonlijk aantrekt en er wakker van ligt.
En nu maar hopen, dat ik niet al te vaak uit mijn slaap zal worden gehouden.


Droom
Ik ontmoette laatst een Keulse pot,
Maar voor míj deed zij de deur op slot.
Doch toen ik heel vakkundig zielig dee,
En haar zei: "Mijn naam is Piggelmee",
Mocht ik waarachtig binnenkomen.
Einde helaas van mijn dromen.


En nu we het daar toch over hebben: de in Japan meest primaire (een opzettelijke tautologie) levensbehoefte kan daar in het rampgebied weer worden vervuld. Daar blijkt het eerste bordeel weer te zijn geopend. Je zal er maar om verlegen zitten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten