Relatie

Ik hoop van harte dat het lukt',

Dacht de auctor intellectualis,

Hangend aan het snelwegviaduct,

'En ook, dat iedereen het lezen kan':

Caro ik hou van je jan.

Dat lijkt klare taal, ooit in vermoedelijk grote haast en rode letters op een viaduct over de A1 geschilderd. Zonder enige interpunctie, want daar was waarschijnlijk geen tijd meer voor. Of geen verf. En juist door het ontbreken van punten en komma's is de boodschap toch wat minder duidelijk dan zij in eerste instantie lijkt. Eén ding is zeker: de mededeling is gericht aan Caro. Maar wie houdt er nou eigelijk van wie of wat? In welke relatie staat Caro tot de auctor intellectialis van deze tekst? De taal zal ook hier weer een onuitputtelijke bron van inspiratie en misverstanden blijken te zijn.

Wie niet al eerder bij A.L.Snijders over Caro heeft gelezen, mag zich het hoofd breken over wat er met dat simpele zinnetje zoal bedoeld zou kunnen zijn, bij voorkeur in gezelschap en na enige alcoholische versnaperingen.

Voer ook voor thriller-schrijvende vrouwen. Ik hoor het wel.

Voor de gemeenschap

Voor het frivole leven, zo werd ons enkele decennia terug in films nog voorgehouden, moest je in Tirol zijn. Dáár gebeurde het. En dus trok op zekere dag ook de dichter/schrijver Levi Weemoedt vol verwachting en met goede (wee)moed naar Oostenrijk. Maar blijkens zijn poëtische verslag van deze erotische expeditie moet het resultaat hem toch wat tegengevallen zijn:

Ik wilde al zo heel lang naar Tirol:
een lustig volk woont daar: rokken of broeken
kennen ze niet. De vrouw is blond, frivool.
De man ramt maar. De droefheid is ver te zoeken.

'k Zat bronstig door het busraam uit te kijken
zoals ik ook in menig nacht'lijk uur
die films verslonden had. Bergtoppen prijkten:
Maar waar bleef al dat bloot in de natuur?!

Daar blonk de Alpenwei! daar was het bal!
'k Liet jodelend mijn lederhose glijden,
smeet onderbroek en bril tot diep in 't dal,
want ginds lagen de eerste blote meiden!

O, 't werd voor allen daar een onvergetelijke nacht!
Een meid riep: Boeoeh...!  Had die soms meer verwacht?

Voor dit soort pret en vermaak hoef je tegenwoordig gelukkig niet meer helemaal naar Oostenrijk, maar kan je al in het Brabantse Oss terecht. Daar bestaat sinds kort de VDG, Voor De Gemeenschap. Een even vanzelfsprekende als met zorg gekozen naam voor een groep gelijkgestemden. Want wie is daar nou tegen? Het zijn vooral  natuurlijk jongeren (vanaf een jaar of twaalf), die voor de gemeenschap zijn, maar  de VDG telt ook wel oudere leden, hoewel die minder in te brengen hebben. Voor De Gemeenschap zal wel als carnavalsvereniging zijn begonnen, maar vorige week heeft de club ook meegedaan aan de lokale gemeenteraadsverkiezingen en werd meteen de grootste partij. Niet onbegrijpelijk, want een mens wil wel eens wat, ook of desnoods in groepsverband.
Persoonlijk vind ik het een prachtige naam voor een politieke partij: Voor de gemeenschap. Daar is over nagedacht, zij het vermoedelijk niet al te lang. Het mooiste en tevens meest uitdagende lijkt mij nog om van zo'n partij lijsttrekker te zijn. Want waar kan zo'n functie dankbaarder worden vervuld temidden van al die mensen, die voor de gemeenschap zijn?

Modern times

Laatst vroeg iemand, die wel van een eitje bij zijn ontbijt houdt, maar kennelijk nog niet zo vertrouwd was met Facebook, aan mij: "How do you like your eggs in the morning?"
Ik heb hem uitgelegd, dat dat heel eenvoudig was. Hij hoefde alleen maar even op het icoontje met de duim omhoog te klikken.

Leonard Cohen, een Facebook-gebruiker avant la lettre, vond destijds bij het uitbrengen van één van zijn songs al meteen, dat men dat liedje maar mooi moest vinden: "Like a bird on a wire". Gebiedende wijs enkelvoud. Nu maak ik zelf wel uit, wat ik like of niet like, maar in dit geval kon ik me zijn dringende verzoek wel voorstellen. Want een 'bird on a wire' zie je haast niet meer. Alles is bijna wireless geworden. Logisch dus, dat veel mensen de draad kwijt zijn. Hij is er gewoon niet meer. En dat werd in het rampjaar 1672 al voorspeld: Het volk wordt reddeloos, de regering redeloos en het land dradeloos. En precies zo is het gegaan.

Happy days

Een deftig Engels paard, een horse of course,

Ontmoette laatst op een congres in Helsingfors,

Een hele slanke, machtig mooie merrie,

Afkomstig uit de buurt van Londonderry.

Toen haar chaperon, een Ierse setter,

Haar in de drukte eventjes was kwijtgeraakt,

Is van de situatie grif gebruik gemaakt,

En dacht daarna het paard: 'It likes me better,

Als ik, ter voorkoming van veel herrie,

Zo gauw als't kan met deze merrie marry'.

Ook al is dit maar een testbericht,
Het moet lijken op een echt gedicht,
Ditmaal in de vorm van een kwatrijn,
Waar ik best tevreden mee kan zijn.

Ingewijd

Zó dichtbij en toch zo heel ver weg,
Als ik fluisterend iets tot je zeg.
Jij slaapt de slaap der machtelozen,
Waar je niet zelf voor hebt gekozen.

Het zijn de mooiste regels, ooit door mij geschreven.
Doch liever waren zij maar ongepubliceerd gebleven,
Al is hiermee wel tegelijkertijd verklaard,
Waarom zo lang hier niets meer werd geopenbaard.

Het hart speelde je danig parten:
Het klopte wel, maar niet van harte.
Wat jij ternauwernood mocht overleven,
Heeft je wel tot medisch unicum verheven.

Oplossend vermogen

 

Hij was al jaren alcoholist,
Hoewel hij met zekerheid wist,
Dat alcohol geen oplossing is voor je problemen.
Maar melk is dat evenmin,
Zodat hij zonder tegenzin,
Toch zijn borrel maar bleef nemen.

 

Bovenstaande foto werd onlangs in een gerenommeerde kunstgalerie gemaakt. Jammer, dat de publieke belangstelling niet zo groot was, maar het deed me toch wel goed, dat ik eindelijk eens aandachtig werd bekeken. Door een vrouw nog wel. Ook al veronderstelde iemand, dat de locatie wel de hal van een politiebureau moest zijn…. En er dus wel ergens GEZOCHT bij de prenten zal hebben gestaan. Maar beter dat een ander zegt, dat ik gewild ben en gezocht word, dan dat ik dat zelf doe.

Voor de goede orde deel ik nog even mee, dat bovenstaande onderwerpen niets met elkaar te maken hebben en elke overeenkomst dus op louter toeval berust. Dit om misverstanden te voorkomen.