Deze weblog beoogt niet meer (en ook niet minder) dan een proeftuintje te zijn, waarin wordt geëxperimenteerd en gejongleerd met taal, zowel in proza als in poëzie. Neemt u de inhoud niet altijd even serieus: Wahrheit und Dichtung kunnen mijlenver uiteen liggen, maar soms ook verrassend dicht bij elkaar.

En schroomt u vooral niet om te reageren: rebekking@gmail.com


zondag 4 december 2011

Op weg

Zo, de mijter op…. dan kan ik gaan,
Want voor het eerst in mijn bestaan,
Mag ik voor Sinterklaas gaan spelen.
Ik zal me geen moment vervelen,

Omdat ik bij een leuke club van licht frivole aard*,
Die haar geheim zorgvuldig in een anagram bewaart,
Geen kinderen iets over goed en kwam behoef te leren,
Doch juist ouderen wat speels zal moeten corrigeren.

Maar dat mijn eigen dochter speelt voor Piet,
Dat wist ik tot vanmorgen vroeg nog niet.
Ik zit mij in gemoede dan ook af te vragen,
Of zo’n rol als knecht haar zal behagen.

* Het gaat hier, zoals de trouwe lezers wel zullen weten, om het Genootschap de Wasknijper, doorgaans aangeduid met de letters G.W. Ondanks de verwoede pogingen, die door velen van u zijn gedaan om het anagram te ontcijferen, is dat tot op heden nog niemand gelukt.

Ik zal u zo spoedig mogelijk kond doen van mijn ervaringen aldaar.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten