Weg met de koningin

Niet alleen bij het gebruik van Twitter en sms is zuinigheid met woorden geboden, ook bij het maken van reclame en het ontwerpen van krantenkoppen is het van belang om met een minimum aan woorden zo veel mogelijk te zeggen.

Dat lukt niet altijd, want meermalen moet ik – zoals hier al eens eerder gememoreerd - op de vluchtstrook halt houden, om de reclameborden, die Rijkswaterstaat langs snelwegen plaatst of van anderen toestaat, te kunnen lezen. Zoals onlangs weer de aankondiging van de bouw van een kleinschalig aquaduct in een boerensloot om de stekelbaars en de Neon Tetra wat meer leefruimte te geven. Met een levensgrote afdruk van bijgaande schoolplaat ernaast. Kent u ‘m nog?

Na aldus bij nog wat breedsprakige reclameborden te hebben haltgehouden (ze staan er tenslotte niet voor niets), gebood een volgend mij, de vluchtstrook alleen in geval van uiterste nood te gebruiken en verder vrij te houden voor hulpdiensten als politie, brandweer, ambulance en begrafenissen. In Duitsland mag een begrafenisstoet zelfs niet eens op de snelweg komen. Raakt hij er per ongeluk toch verzeild, dan wordt hij er bij de eerstvolgende afrit met het bordje Ausfahrt al weer afgeleid.

Ook de makers van krantenkoppen moeten met heel weinig woorden veel kunnen zeggen, enerzijds omdat er maar weinig ruimte beschikbaar is en anderzijds om de lezers met een zo pakkend mogelijke kop tot lezen uit te nodigen, zo niet te dwingen.

In hoeverre dat niet lukt, kunt u maandelijks in de rubriek Ruggespraak van het blad Onze Taal lezen. Een paar voorbeelden:

- Stress even slecht als roken voor baby
- KPN Sim Only: Zonder toestel bel je goedkoper
- Onderbroeken te kort in gevangenis
-Verdachte van liquidatie op A73 vrijgelaten
- Bos pakt bonus toch aan
- Gemeente geeft meer geld voor penetrale voorlichting
- Man gewond naar aanrijding

En zo kon men ooit eens de volgende krantenkop tegenkomen:

Kamerheer:
”Weg met de koningin”

Zo’n kop nodigt inderdaad uit tot lezen, want wie wil daar niet het zijne of hare van weten? Een interessant artikel over de zeer drukke en gevarieerde werkzaamheden van een kamerheer met aan het eind tenslotte de vraag van de verslaggever:
- Maar met Kerst en Oud & Nieuw bent u toch wel thuis bij uw gezin?
- Nee hoor, dan ben ik weg met de koningin.

En laat nou net de laatste regel van het interview de kop boven het artikel worden, iets ingekort tot bijna provocerende proporties. De taal als…. Vult u zelf maar iets toepasselijks in.