Deze weblog beoogt niet meer (en ook niet minder) dan een proeftuintje te zijn, waarin wordt geëxperimenteerd en gejongleerd met taal, zowel in proza als in poëzie. Neemt u de inhoud niet altijd even serieus: Wahrheit und Dichtung kunnen mijlenver uiteen liggen, maar soms ook verrassend dicht bij elkaar.

En schroomt u vooral niet om te reageren: rebekking@gmail.com


maandag 31 oktober 2011

Verval

Eens leerde je je dochter lopen,
Nu houdt zij jóu in’t juiste spoor.
Maar er is ook iets mis met je gehoor:
De tijd begint je ongemerkt te slopen.

Zo openbaart zich menig mankement
Soms als je 60, soms pas als je 80 bent.
En mocht je als man nog eens wat willen,
Dan ben je aangewezen op Viagra-pillen.

Je haren vallen uit of worden langzaam grijs,
Je kinderen verklaren je voor niet goed wijs
En is er ook nog eens iets mis met je urine,
Dan nadert al heel snel de status van ruïne.

---------

Wat mijzelf betreft laat zich dit proces eenvoudig in beeld brengen, al deed ik dat in ander verband hier al eerder.


 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten