Dat de taal een alom gebruikt hulpmiddel is om elkaar te kunnen begrijpen, wil nog niet zeggen, dat mensen, die dezelfde taal spreken, elkaar ook daadwerkelijk verstaan. Misschien wel via de oren, maar niet ertussen.
En het ongeluk kan dan in een klein hoekje zitten. Want wat zou iemand – zoals ik laatst las – nu met een condolenze kunnen bedoelen? In eerste instantie dacht ik aan een giftige, tropische slang, maar het zou net zo goed een Spaans gerecht kunnen zijn, dat Johan Cruijff als nevenactiviteit in ons land heeft ingevoerd. Gelukkig viel uit de context nog wel op te maken, dat hier condoleance was bedoeld.
Maar als goederen je protestante kunnen worden toegestuurd, ga je toch wel even twijfelen. Dat deed Ronald Koeman in ieder geval niet, toen hij trainer van Feyenoord kon worden. Hij wilde wel degelijk eerst weten, wat voor vlees hij in de Kuip had.
Zelf ben ik herhaaldelijk slachtoffer of misschien juist wel veroorzaker van taalkundige misverstanden. Dat zal wel iets te maken hebben met een al jarenlang bestaande, hardnekkige hobby van me: het onderzoek naar mijn stamboom. Daar mag ik graag met deze of gene eens een boom over opzetten, echter niet met de bedoeling om voor de rest van mijn leven voor gyneacoloog te worden aangezien in plaats van genealoog. Maar soit.
Nog niet zo lang geleden meende ik blauw bloed in ‘daderen’ te mogen veronderstellen, druppelgewijs toegediend door een niet onaanzienlijk adellijk geslacht. Voor nadere informatie daarover wendde ik mij tot een freule in Fröndenberg (niet ver van Dortmund). En kreeg enige dagen later het volgende antwoord:
Geachte heer,
Ik vind uw onderzoek naar mijn geslacht,
Heel opmerkelijk, maar ook ietwat verdacht.
Maar wilt u zich echt in mijn geslacht verdiepen,
Pas dan op voor enkele hardnekkige poliepen.
Ik vrees, dat de fröhliche freule uit Fröndenberg me niet helemaal goed begrepen heeft. Of ik háár niet.
Taal is tucht. Van dat principe ging de schrijver Bordewijk in ieder geval uit. En als dat zo is, is politiek dus ontucht. Niet iedereen is het gegeven om zuinig met taal om te gaan, al eisen sms en twitter dat wel. Dat ondervond laatst ook een kraai in Veere, die nu eens niet zijn nest had gebouwd in de mast van een schip, maar wat lager bij de grond, in een dakgoot, zoals uit bijgaande foto van Rinus Alewijnse blijkt. De gemeente zou voor het naambordje zorgen. En dééd dat ook, maar zag toch nog kans om een fout in de toch vrij simpele naam van de vogel te maken.
Eén kraai
BeantwoordenVerwijderenop de kaai
is wat saai
Maar zodra ze gaan kraaien
valt er op die kaaien
vast wat te snaaien.
R.A.