Shar Pei

Ik heb de foto van de hond, die ik voornemens ben, aan te schaffen, maar waarvan ik het merk niet wist, aan de Apeldoornse Kynologen Club voorgelegd. Je moet tenslotte toch ergens beginnen. Kynologen zijn hele kiene mensen en ze wisten me dan ook na ampel onderling beraad al gauw te melden om wat voor soort hond het hier ging.

'Niettemin voor alle zekerheid de foto ook aan Google toevertrouwd. Met het verzoek om vergelijkbare afbeeldingen op te zoeken. En verrassenderwijs is gebleken, dat “mijn” hond in elk geval  gelijkenis vertoont met een Deense Dog, een St.Bernhard, een oud-gemeentesecretaris van Winschoten en een Shar Pei. Deze laatste bleek het uiteindelijk te zijn. Een hond van Chinese makelij. Zeldzaam en bijna uitgestorven. Dus een uitstekend gespreksonderwerp en uitermate geschikt als social medium. Ik heb geen Facebook meer nodig om interessante contacten te leggen.

Omdat de levertijd van mijn Shar Pei (af fabriek) ongeveer een week bedraagt, ben ik maar vast de route gaan lopen, die ik straks enkele malen per dag met hem zal afleggen, benieuwd als ik was, wie  en wat ik onderweg allemaal zou tegenkomen, waar, wanneer en hoe vaak. De oogst ben ik aan het verwerken in frequentiestaten.

Wie mij en mijn hond op onze dagelijkse wandeling live (op een kaart) wil volgen, dan wel wil weten, waar wij ons bevinden om mijn hond te zien of een praatje met mij te maken, hoeft mij alleen maar zijn/haar emailadres op te geven.