Groenteboek

"Ambrosius, nou ben je jarig en nu heb ik nóg niks voor je. Wat wil je hebben?"

"Ach Nel, ik heb alles al. Doe maar een fles drank".

"Geen sprake van. Je drinkt al genoeg"

"Een boek dan".

"Boeken heb je al. Verschillende zelfs. Nou ja, ik moet zo toch nog even naar de groenteboer. Ik kijk wel".

En Nel kéék, vooral haar ogen uit, want ze kwam zelden of nooit in een boekhandel. Wát een boeken. En bijna allemaal verschillende. Alleen op één tafel lagen keurig genummerde stapels van dezelfde boeken. Die kon je bestellen, althans, ze meende in het voorbijgaan op een bordje gelezen te hebben "Bestellen". Vreemd eigenlijk, dacht Nel, ze liggen hier toch gewoon in voorraad?

"Kan ik u helpen, mevrouw?"

"Ja, mijn man is jarig en...."

"Gefeliciteerd".

"Ja, dank u wel.... en nu zoek ik een leuk boek voor hem"

"Waar houdt uw man van?"

"Tja, waar houdt mijn man van? In ieder geval van andijvie, maar bloemkool...."

"Nee, ik bedoel: van wat voor soort boeken houdt uw man? Een detective, een reisbeschrijving, een biografie of misschien een liefdesroman?"

"Zeker van die Maarten 't Giphart?"

"Ik denk, dat u twee schrijvers door elkaar haalt".

"Nou, die viezigheid wil ik in ieder geval niet in huis. Bovendien gaat ie dan alleen maar rare dingen doen".

"Wie?"

"Mijn man... Wat is dít trouwens?"

"Dat is een e-Reader".

"Hoe zegt u?"

"Een e-Reader. Een soort computertje met een heleboel boeken erop. Makkelijk voor op reis. Hoeft u niet al die boeken mee te nemen".

"Zóveel boeken hebben we niet. Is dit alles of hoort er nog allerlei apparatuur bij?"

"Nee, zo is het compleet".

"Een beetje klein. Als ik hem dit geef, zegt ie natuurlijk weer: 'Is dat alles Nel? Het heeft zeker weer niks mogen kosten'. Nee, doet u maar gewoon een lekker dik boek".

"Misschien is dit iets voor uw man: De beste verhalen van de laatste 100 jaar, verzameld door Zwagerman".

"Hoeveel bladzijden?"

"Ruim 740".

"Ja, doet u dat dan maar. En niet zo duur ook, zie ik".

Omdat Nel nog vergeten was om naar de groenteboer te gaan, gaf ze Ambrosius het keurig ingepakte boek in het voorbijgaan.

"Ik moet nog even naar de groenteman. Wat wil je eten? Kijk maar of je het leuk vindt. Het zijn verhalen, verzameld door Slager Jan".

"Zwagerman, denk ik".

"Kan ook wel..... Rode kool, zei je?"

"Ik zei niks, maar doe maar andijvie".


*******


Zou het onachtzaamheid zijn geweest of het eerste symptoom van een beginnende dyslexie, dat ik in bovenstaand stukje tot tweemaal toe groeteboer schreef in plaats van groenteboer? Of zat ik onbewust misschien al te stoeien met de combinaties, die met de woorden groente, groeten, boer en broer gevormd kunnen worden. Eén ding weet ik wel:

Groente koop je bij de groenteboer,
En de groeten krijg je van je broer.

Al heeft mijn broer ook een groentetuintje en zou ik dus best de hartelijke groeten kunnen krijgen van mijn groentebroer. Of gewoon de groente van mijn broer. Want mijn broer boert best goed. Nee, niet aan tafel natuurlijk.