Crisis

Hij hield zo veel van drank, hij kon niet zonder,
Maar was daarnaast een economisch wonder,
Want altijd wist hij weer zijn dorst te lessen,
Met het statiegeld der leeggedronken flessen.

Het resultaat van een regenachtige vakantiedag. Je raakt dan onwillekeurig aan het denken en de drank, met een paar rijmende regels als resultaat. De dichter J.C.Bloem heeft het bovenstaande naarstig in de praktijk proberen te brengen, maar kwam toch iedere keer weer een aantal flessen te kort, die hij dan weer moest lenen. Maar het verhinderde hem niet om prachtige poëzie te schrijven.

Een trouwe lezeres, Helga Hemelrijk uit Hellevoetsluis, vroeg mij onlangs, of ik misschien eens een gedichtje voor haar wilde schrijven. Wie ben ik om dat te weigeren? Bovendien hebben wij een traditie als volk van gelegenheidsdichters hoog te houden, dus daar gaat-ie dan:

Helga
Als ik ooit eens voor de keus sta,
Of ik naar de hemel of de hel ga,
Neem ik - na rijp beraad en overleg,
Als gewoonlijk maar de kortste weg.

Daar zal Helga toch de hemel te rijk mee zijn.

Maar nog even terug naar Jacques Bloem, die al een halve eeuw geleden voor de getroffenen van de huidige economische crisis schreef: 
Nu weet ik, dat ik ben verstoten uit dit Eden, 
En eeuwig wat ik heb verspeeld, verlangen moet.

Het is trouwens opmerkelijk, hoeveel beroepsgroepen en branches in hun eigen jargon hun precaire situatie onder woorden weten te brengen. Zo is de tabakshandelaar thans de sigaar en kan hij de pijp wel aan Maarten geven; en valt er voor de bakker zo langzamerhand geen droog brood meer te verdienen. De NS is (al veel langer) het spoor volledig bijster en in de boswachterij heeft men het bijltje er inmiddels ook bij neergelegd. De volledige land- en tuinbouwsector zit op zwart zaad en het badmeestersgilde heeft de grootste moeite om het hoofd boven water te houden. Zelfs tbc-lijders moeten de tering naar de nering zetten. 

Voor beginnende ondernemers is het eind meteen al zoek. De schrijver lijkt ten dode opgeschreven en de prostitutie ziet er ook geen gat meer in. En pas als het kalf verdronken is, dempt de politiek de put (even oppassen, dat ik hier geen Freudiaanse verschrijving maak). Niettemin een prettige dag!