Tien geboden

Hoewel het nóóit kwaad kan, om naast het hele lichaam en belangrijke delen daarvan ook de hersenen in goede conditie te houden, neemt het belang ervan na pakweg het vijftigste of zestigste levensjaar aanzienlijk toe. Dus komt prof. dr. René Kahn voor mij precies op tijd met zijn boekje De tien geboden voor het brein. Voor 6,95 Euro. Dat is nog geen 70 Eurocent per gebod. Daar hoef ik gelukkig niet al te lang voor te sparen. Desnoods zou ik ook zijn lezing over dit onderwerp kunnen volgen.

René Kahn

Dat stress en een overmatig alcoholgebruik  slecht voor de hersenen zijn, was mij wel bekend en ik doe dan ook al jarenlang verwoede, maar niet altijd even succesvolle pogingen, om niet in dergelijke situaties verzeild te raken. Maar dat pianospelen de emotionele intelligentie en het rauwe IQ bevordert, ben ik mij niet altijd zo bewust geweest. Eerlijk gezegd weet ik niet eens, wat dat allemaal is. Maar het lijkt me best interessant om tijdens een diner langs je neus weg eens bij je tafeldame te informeren, hoe het eigenlijk met haar emotionele intelligentie is gesteld. En of ze nog wel eens wat aan haar rauwe IQ doet.

Ik ben dus weer onmiddellijk achter de piano gaan zitten en hoewel "Für Elise" en de sonates van Clementi de buren nog niet als muziek in de oren zullen klinken, voel ik mijn emotionele intelligentie met de dag toenemen. Ik heb inmiddels uitgerekend, dat de schade, die een extra borrel aan de hersenen toebrengt, kan worden gecompenseerd met een niet al te moeilijke wals van Chopin. Met de Grande Valse Briljante zou ik het zelfs tegen een hele fles kunnen opnemen, maar die heb ik helaas nog niet in de vingers (fles noch wals).

Trouwens, over vingers gesproken: het rechter gedeelte van de hersenen groeit als gevolg van het gebruik van de linker pink bij het vioolspelen. Stom, dat ik daar nooit bij heb stilgestaan! Bovendien gebruik ik mijn linker pink toch al veel te weinig, dus ben ik ook maar meteen op vioolles gegaan. Ik had toevallig hier nog zo'n instrument liggen. Een echte Charivarius. En waarachtig: na drie lessen voel ik m'n hersens al groeien. Vooral rechts, voor de kijker dus links.
Muziek maken is in het algemeen gewoon goed voor de hersenen. En videospelletjes zijn dat ook. En roken wordt tegenwoordig ook weer als gezond beschouwd, misschien niet voor de lever en de longen, maar wel voor de hersenen. Want is het niet zo, dat wie niet buiten roken kan, buiten roken kan? En zo komen rokers dus heel wat vaker in de buitenlucht dan niet-rokers. Ooit heb ik nog eens een cursus voor niet-rokers gevolgd. Ik heb er veel van opgestoken.

Het bovenstaande was nog maar nauwelijks op mijn blog te lezen, of mijn dochter hing al aan de telefoon:
- Pap, wat is dat voor een raar verhaal over die hersenen? Je mag er wel eens wat meer rekening mee houden, dat er nog mensen zijn, die jouw verhalen gewoon geloven. Hoe kom je aan die onzin?
- Dat zegt professor Kahn in zijn boekje De tien geboden voor het brein. En als hij dat zegt, dat zal het wel zo zijn. Hij heeft er tenslotte voor gestudeerd.
- Volgens mij heb jij die hele professor Kahn zelf verzonnen. En zijn tien geboden erbij. Welke geboden zijn er nog meer, want ik ben er maar twee in je verhaal tegengekomen.
- Dat staat wel in zijn boekje.
- Nou, als je maar niet denkt, dat ik pianoles ga nemen om mijn emotionele intelligentie op te krikken. Dat doe ik wel op een andere manier.
- Bij de Wasknijper zeker?
- Bijvoorbeeld. Het heet alleen geen Wasknijper meer, want iemand had het anagram ontdekt. Heb ik toch verteld? En nog eens wat: die vioolbouwer heet Stradivarius hoor, en geen Charivarius.
- Ja, dat weet ik ook wel.
- Waarom schrijf je dan Charivarius?
- Deed ik dat? Wat stom. Maar de lezers begrijpen wel wat ik bedoel. Weet jij trouwens wie Charivarius was?
- Geen idee.
- Zou jij toch moeten weten.
- Zal wel één of andere dichter zijn. Trouwens, ik kreeg laatst nog een gedichtje, dat jij vast wel leuk zal vinden. Maar ik denk niet, dat het iets voor je lezers is.
- Laat maar horen. Op dicteersnelheid graag, dan schrijf ik meteen mee.
- Komt-ie:

Als ik tot mijn onuitsprekelijke vreugd bemerk,
Hoe ik in deze warme, weldoorwaakte nacht,
Lig ingebed in vrouwelijke praal en pracht,
Wie stelt er welbewust dan paal en perk,
Aan deez' op wellust gebaseerde overmacht?

- Wat vind je ervan?
- Waarvan? 
- Van dat gedicht natuurlijk.
- Niet veel soeps. Daar ga ik mijn lezers echt niet mee vermoeien. En slecht voor de emotionele intelligentie.