Deze weblog beoogt niet meer (en ook niet minder) dan een proeftuintje te zijn, waarin wordt geëxperimenteerd en gejongleerd met taal, zowel in proza als in poëzie. Neemt u de inhoud niet altijd even serieus: Wahrheit und Dichtung kunnen mijlenver uiteen liggen, maar soms ook verrassend dicht bij elkaar.

En schroomt u vooral niet om te reageren: rebekking@gmail.com


woensdag 13 juli 2011

Nomenclatuur

Goed nieuws voor genealogen: de regering - nu nog wegens vakantie in ballingschap - is voornemens om huwelijken tussen partners met kinderen te verbieden. Een uitzondering zal worden gemaakt voor weduwen en weduwnaars, die die status op rechtmatige wijze hebben verworven. Met deze maatregel wil de regering paal en perk stellen aan het nog altijd sterk toenemend aantal echtscheidingen  "Dat scheidt maar, alsof het de gewoonste zaak van de wereld is",  verzuchtte een Kamerlid onlangs nog voor hij naar Thailand vertrok. Het wetsvoorstel - dat komt op een moment, dat ook het aantal echtscheidingen onder de 65-plussers sterk blijkt te zijn gestegen - beoogt tevens de situatie op het terrein van half- en kwart-broers en -zusters en stiefkinderen wat overzichtelijker te maken. Vooral genealogen zullen hier blij mee zijn, want op het gebied van de samenlevingsstructuur is tot in de kleinste eenheid (het gezin, de hoeksteen) door de (stam)bomen het bos niet meer te zien. Kinderen met acht tot tien grootouders zijn geen uitzondering.
Aan de ontbijttafel leidt de huidige situatie vaak tot hiërarchische twisten, want mogen nu de kinderen van de eerste of juist de laatste ex het eerst een keuze maken uit het beschikbare beleg?
Zolang de DNA-doe-het-zelf-pakketten nog niet binnen ieders financiële bereik zijn, blijven er voor de hedendaagse genealoog nog voldoende problemen over  Met name wat betreft de naamgeving van de uit de diverse soorten huwelijken voortspruitende kinderen. Krijgen ze de achternaam van de vader of de moeder en waarom? Nee, het verzamelen van voorouders is geen lolletje meer. Ik ga maar weer terug naar de sigarenbandjes.


Trouwens, over naamgeving gesproken: Het schijnt tegenwoordig mode of gebruik te zijn om voornamen in te korten tot het nog net uitspreekbare. Alexander wordt dan Al en voor een niet nader te noemen persoon ga ik zelf al geruime tijd door het leven als Ro. Ik ken een gezin met vier kinderen, Dorothea, Regina, Michiel en Falco. U ziet de bui al hangen: die armen stumperds gaan als "halve toonladder" (do, re, mi, fa) door het leven.
Tot mijn (zoals u merkt zeer uitgebreide) kennissenkring behoren ook twee samenwonende vrouwen, Pieternel en Bianca, voor sommigen dus Pi en Bi, waarmee de waarheid op grove wijze geweld wordt aangedaan, want Pieternel (Pi) meet echt wel wat meer dan 3,14 en Bianca (Bi) is nou juist niet bi.
Maar laat ik blij zijn dat ik geen Slatan heet of Maarten. Want om met Ma aangesproken te worden, terwijl ik toch echt duidelijk Pa ben.....



Geen opmerkingen:

Een reactie posten