Deze weblog beoogt niet meer (en ook niet minder) dan een proeftuintje te zijn, waarin wordt geëxperimenteerd en gejongleerd met taal, zowel in proza als in poëzie. Neemt u de inhoud niet altijd even serieus: Wahrheit und Dichtung kunnen mijlenver uiteen liggen, maar soms ook verrassend dicht bij elkaar.

En schroomt u vooral niet om te reageren: rebekking@gmail.com


zondag 3 juli 2011

Toer

De taal is er om communi mee te ceren,
Of om met jargon wat jong te leren,
Maar mijn woordenschat wordt aardig aangevuld,
Met wat door Dijkstra en Ducrot wordt afge-kletst.


U begrijpt het al: voor mij is in taalkundig opzicht een heerlijke tijd aangebroken, want de Tour de France is weer van start gegaan. En het duo Maarten Ducrot en Herbert Dijkstra zorgt niet alleen voor een deskundig en gedetailleerd commentaar en laat zich niet zelden tot nog nooit uitgekomen prognoses verleiden, maar verrijkt ook de taal. De eerste dag was het al meteen raak. Het startschot had nog maar nauwelijks geklonken, of Maarten wist al te melden, dat één van de ruim 200 renners "heel veel moeite had gehad om zijn benen terug te vinden".  Ik ben ook wel eens iets kwijt, maar dit is me tot op heden nog niet overkomen. Afkloppen.

Joop Zoetemelk
- BBC-pionier - 
Maar zo af en toe ontglipt hem - tussen een complete ploeg, die op z'n kokosnoot lag, door - een aforisme van niet geringe importantie. Want wat te zeggen van : "Alles is perceptie"? Het had van Schopenhauer kunnen zijn. Of Kant (Immanuel, geen Brugs).
Maar laten we eerlijk zijn: het valt ook niet mee om uren achtereen vanuit een weinig comfortabele positie zinnige dingen te zeggen over een volstrekt onzinnige gebeurtenis. Dat is een hele toer. De dagelijkse huisvesting van de honderden Tour-verslaggevers heeft nog het meeste weg van een legbatterij. Al kunnen de journalisten, die zich (volkomen terecht) vaak als (pluim)vee behandeld voelen, er nog wel hun ei kwijt.
Het was de commentatoren ook opgevallen, dat zich onder de renners een vegetariër bevond (voor de liefhebbers: de Amerikaan Zabrinskie). Dat kon toch niet? Zonder vlees geen presentatie. Joop Zoetemelk had altijd een stuk vlees bij zich en wel een biefstuk. Hij zát erop. Welk doel dat diende, weet ik niet precies. Volgens sommigen voorkwam hij daarmee zadelpijn, maar volgens mij was dit de voorloper van de mobiele barbecue. Al moet ik zeggen, dat ik hem nooit een biefstuk heb zien éten. Maar op zijn biefstuk zat hij kennelijk op rozen.


Fred Rutten
- artistiek beleid - 
 Zelf ben ik trouwens ook vegetarier en zat laatst met een behoorlijk probleem in mijn maag, toen ik vlinders in mijn buik had.


Over naar een andere tak van sport, die velen bezig houdt: voetbal. Uit betrouwbare bron heb ik vernoemen, dat Fred Rutten (de oudste broer van de premier; Fred heeft sinds kort een n aan zijn naam toegevoegd omdat hij niet steeds aan die familieband herinnerd wil worden) is met zijn gloeilampenclub op de artistieke toer gegaan. Misschien wel uit protest tegen het kunstbarbarisme bevorderende beleid van zijn broer en consorten heeft hij een pianist als vleugelspeler gecontracteerd.


Al gehoord, dat politiek Den Haag meer Nederlandse muziek op Radio 2 wil? De eerste stap op weg naar een staatsomroep. PvdA en CDA schijnen al een compromis bereikt te hebben over een gemeenschappelijk strijdlied: "Voortwaarts Christenstrijders". Jammer eigenlijk, dat er toch nog één verschil is tussen een trolleybus en een politicus: een trolleybus stopt, als hij de draad kwijt is.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten