Deze weblog beoogt niet meer (en ook niet minder) dan een proeftuintje te zijn, waarin wordt geëxperimenteerd en gejongleerd met taal, zowel in proza als in poëzie. Neemt u de inhoud niet altijd even serieus: Wahrheit und Dichtung kunnen mijlenver uiteen liggen, maar soms ook verrassend dicht bij elkaar.

En schroomt u vooral niet om te reageren: rebekking@gmail.com


zaterdag 11 juni 2011

Met name(n)

Na een uit de hand gelopen voetmassage,
Dan wel een wat frivole boekpassage,
Of een avontuurtje met een kamermeisje,
Zingen Franse vrouwen plots een ander wijsje.


Want de vrije liefde in La douce France,
Krijgt vooorlopig daar geen nieuwe kans,
Nu ook "Les Fleurs du mal" zijn uitgebloeid
Dient alle erotiek terstond te worden uitgeroeid.


Ooit lieten Franse vrouwen maar wat graag (de kleur van) hun slipje zien aan wie erin was geinteresseerd, maar nu mogen hun mannelijke collega's en superieuren er niet eens meer belangstellend naar vragen. Waar zijn de tijden van Brigitte Bardot, Jean-Luc Godard en Charles Baudelaire. Er breken voor de bakermat van de erotiek Victoriaanse tijden aan.


++++++


Nu terloops een paar politici van Franse origine zijn langsgekomen, mag een Nederlandse inbreng natuurlijk niet ontbreken. Waar Groningen vooral een aantal opmerkelijke dichters heeft voorgebracht, lijkt Friesland vooral een goede voedingsbodem voor politici te zijn. Dat je als Fries Duitse voorouders hebt, vind ik nog tot daaraantoe, maar waarom geef je je kind dan geen Nederlandse voornaam? Iedere keer als ik Halbe Zijlstra (staatssecretaris) tegenkomen, denk ik: Waar is de andere helft?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten