Bekentenis

 

Ik liet mij als gewoonlijk heel gedwee
En moeiteloos verleiden,
Tot het meedoen aan het Groot Dictee,
Maar ben niet te benijden.

Want afgezien nog van het resultaat,
Waarover ik zal zwijgen,
Ben ik tot nu toe nauwelijks in staat,
Om nog een woord te schrijven.

Mijn vingers stijf, mijn tenen krom,
Zoals wellicht bij velen,
Of was het mogelijk de ouderdom,
Die mij parten hier ging spelen?

Tussen al die vele vreemde woorden,
Herkende ik nog DE en HET,
Maar wist, dat dát niet scoorde,
Dus toen maar gauw weer Lingo opgezet.