Deze weblog beoogt niet meer (en ook niet minder) dan een proeftuintje te zijn, waarin wordt geëxperimenteerd en gejongleerd met taal, zowel in proza als in poëzie. Neemt u de inhoud niet altijd even serieus: Wahrheit und Dichtung kunnen mijlenver uiteen liggen, maar soms ook verrassend dicht bij elkaar.

En schroomt u vooral niet om te reageren: rebekking@gmail.com


maandag 30 december 2013

Voorkeuren

 

Ik jas piepers en klavers,
Houd van ma en pa Pavers,
Ik ga graag – dat is het leuke,
Met mijn vrouw weer eens bridgen,
Leg mijn troeven dus op tafel,
En houd verder nu mijn snavel.


“Dat zal tijd worden”. hoor ik u en in ieder geval mijn dochter al denken. En u wordt op uw wenken bediend, want u zult mij hier de komende vier dagen niet meer zien of horen. Bridgen in de bossen. Voor mensen, die dit spel niet kennen (en dat zijn er zo langzamerhand niet veel meer), blijft het toch ietwat vreemd klinken als hij een bridger tegen zijn vrouwelijke partner hoort zeggen: “Jij moet op tafel” of : “leg het vrouwtje maar op die boer”. Ach, zo heeft elk spel zijn leuke kanten. Daar is het tenslotte ook een spel voor.

Mochten de resultaten daar aanleiding toe geven, dan hoort u hierover aan het eind van de week nader. Nu wens ik u in ieder geval een goede jaarwisseling en een gezond of zo gezond mogelijk 2014.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten