Nog meer woorden

Vanmorgen met stijve vingers en een minderwaardigheidscomplex opgestaan en voor alle zekerheid eerst maar eens mijn DNA-gegevens bij de plaatselijke DNA Databank laten controleren. Die bleken na twee jaar al behoorlijk verouderd, dus meteen laten updaten. En een uitdraai gevraagd. En ook nog gekregen. Weer thuis bleek de spellingcontrole van mijn tekstverwerker het niet meer te doen. Allemaal vanwege dat Groot Dictee der Vreemde Woorden van gisteravond.Van Kooten moet maar weer met De Bie gaan spelen in plaats van met de taal. In zijn tekst herkende ik af en toe een Nederlands woord, maar dat waren dan voornamelijk lidwoorden.

Trouwens, over lidwoorden gesproken: ik was nog maar goed en wel bijgekomen van de verschrikkingen van genoemd dictee, of ik las in de Volkskrant vanmorgen de kop “Boeren zullen nog meer naar het pijpen van hun afnemers moeten dansen”. Het was uitgerekend een lidwoord, dat hier voor verwarring zorgde en mij de tekst nogal vreemd en zelfs vrijmoedig deed vinden. Of was het misschien toch mijn eigen dirty mind? Het leek mij een uitgemaakte zaak, dat als het lidwoord het correct gebruikt was, het bijbehorende artikel over mijn geliefde onderwerp “boer zoekt vrouw” zou moeten gaan. Maar nee hoor. Het ging over de afnemers van kippen en eieren en andere agrarische producten, dus had er de moeten staan. Dacht ik. Maar inmiddels weet ik beter.

Mijn vingers nog pijnlijk en mijn tenen nog krom van het dictee werd ik er vandaag gevoelig op getikt, resp. getrapt. Zowel dansen naar de pijpen, als dansen naar het pijpen is correct. Voor wie het naadje van de kous wil weten, legt Onze Taal het hier uit.
Ik geef intussen de pijp aan Maarten. Ofschoon hij al een tijdje niet meer rookt. Tegenwoordig leven rokers eigenlijk best gezond. Zij komen veel meer in de buitenlucht dan niet-rokers.

In jet kader van “Ken uw klassieken” nog even het volgende geprobeerd:

Waar werd oprecht berouw
Van een vreemd gegane vrouw,
In Neêrland ondervonden?

Verschillende vooral jongere lezers, die in deze regels geen Vondel herkenden, vroegen zich af, waarom ik dat wilde weten en waar ik me eigenlijk mee bemoeide.
De parodie is een leuk genre, mits men zich bij de beoefening ervan wel houdt aan het ritme en het rijmschema van het oorspronkelijke werk, zodat dat nog herkenbaar blijft. Anders schiet de parodie zijn doel voorbij. En dat doet me dan weer denken aan het opschrift, dat ik onlangs op een begraafplaats tegenkwam:

Hier rust Hendrik Jan van Dordt
Van de plaatselijke schutterij.
Hij schoot bokken en tekort
En bovendien zijn doel voorbij.