Vervoer(ing)

Naar ik uit betrouwbare bron heb vernomen, zullen William en Kate straks deelnemen aan de Nijmeegse vierdaagse. Voor William zal dat niet zo'n probleem zijn. Hij is een geoefend wandelaar, maar voor Keetje wordt het nog een hele tippel.

Deze vorm van verplaatsing is bij mij nooit erg populair geweest. Een wandelaar ben ik dus niet geworden, al heb ik vaak de benen genomen en me ook regelmatig uit de voeten gemaakt. Hetgeen behoorlijk in de gaten liep. Weliswaar ben ik in mijn leven bij vele manieren van lopen betrokken geweest, maar ze hadden allemaal niets te maken met het plaatsen van het ene been voor het andere. Om u een paar voorbeelden te noemen: ik heb me diverse malen en zeer recent nog een blauwtje gelopen, ben ook diverse keren tegen de lamp gelopen, heb net niet in de WW gelopen, maar wel één keer in zeven sloten tegelijk en onlangs moest ik zelfs op uitdrukkelijk verzoek naar de pomp lopen (al ben ik stiekem op de fiets gegaan). Nee, wandelen is niets voor mij. Als ik mij verplaats, wil ik er bij kunnen blijven zitten. Vandaar dus, dat het automobiel hoog in mijn vaandel staat geschreven.

Mijn eerste auto was een (lelijk) eendje, zo eentje, waar je er toen vele van zag, maar die zo langzamerhand een bezienswaardigheid op de vaderlandse wegen is geworden. Het enige alternatief voor een bescheiden beurs in die jaren was de kever, niet voor niets eveneens genoemd naar een niet in hoog aanzien staand dier. De snoek was al wat robuuster en luxer, maar ontleende zijn naam dan ook aan een roofdier.

Ooit hoop ik nog eens een Camper Cabriolet te bezitten, al was ik vorig jaar al een eind op weg, toen een Zuidfrans viaduct te laag voor mij bleek te zijn gebouwd. Maar het bleef toen bij een niet voorziene omzetting van een satellietschotel in een vliegende schotel. Ze bestaan dus echt.