Misbruik

- En pap, heb je de boel weer een beetje op orde gekregen?
- Ik heb de boel altijd op orde. Hoezo?
- Ik dacht dat je vijf dagen nodig had om je werkplaats, je studeerkamer dus, een beetje op te ruimen.
- Oh dat... Heeft niet veel geholpen. Het is al weer een rommeltje.
- Dacht ik wel. Maar ik bel eigenlijk voor wat anders. Heb je mij vroeger wel eens naar een crèche gebracht?
- Nee, waarom?
- Dus ik ben niet misbruikt?
- Je bent wel misbruikt, maar dat was veel later. Daar was je zelf bij en heb je zelf aan meegewerkt.
- Je bedooelt...
- Ja, dat bedoel ik, met die gluiperd...
- Oh, dat ben ik al lang vergeten. Het enige, wat ik nooit vergeet is, dat hij bij de scheiding de helft van de piano wilde hebben. Dat hij de helft van de encyclopedie meenam, vond ik nog tot daar aan toe, maar de halve piano... Wat dát betreft zou ik 'm nog steeds wel kunnen vermoorden...
- Dat weet ik en daar heb ik toch ook eens iets over geschreven?
- Nee hè? Daar weet ik niks van.
- Dan moet je m'n stukjes maar beter lezen.
- Wat heb je dan geschreven?
- Dat je je ex nog steeds mist, maar dat je al beter begint te richten.
- Hoe kom je daarbij? Ik mis 'm helemaal niet.... Oh, wacht eens even.....
- Heb je 'm?
- Heb je dat zelf bedacht? Ja, zoiets heb ik inderdaad gelezen, maar het kwartje is toen zeker niet gevallen.
- Dus gewoon overheen gelezen.... Daar doe ik nou zo m'n best voor...
- Nou, ik vond het al heel knap, dat je je mijn gedichtje over zijn (on)baatzuchtigheid nog herinnerde.
- Ach Ger, zo gaat het met alles in het leven: dingen, die je maar beter kunt vergeten, die onthou je en ....
- Maar het gedichtje was toch best de moeite waard om te onthouden?
- Het gedichtje wel, maar de aanleiding niet.
- Maar ik heb in ieder geval dus nooit in een crèche gezeten. Ik kwam er eigenlijk op, toen ik vanmorgen in de krant las, dat in Amsterdam weer een nieuw kinderdagverblijf wordt geopend. In plaats en op de plaats  van Het Hofnarretje, je weet wel... Je moet toch wel een hele grote nar zijn, om daar zomaar weer opnieuw te beginnen, alsof er niks gebeurd is. Ik hoorde al, dat ze adverteren met de slogan: "Kinderdagverblijf in oprichting kan nog enkele kindertjes misbruiken".
- Ja meid, zo gaan die dingen. Soms denk ik wel eens, dat de ene helft van de bevolking heeft misbruikt en de andere helft is misbruikt. Is het niet in de crèche, dan is het wel in de kerk.
- Daarom vroeg ik ook....
- Begrijp het. Ander onderwerp maar. Hoe is het met die Vlaming?
- Met Ron bedoel je? Goed. We gaan van de zomer een weekje op vakantie.
- Wat leuk. Waarheen? Naar Bali?
- Warm...
- Ja, daar is het zeker warm. Vooral in de zomer.
- Ik bedoeld: je zát warm. We gaan niet naar Bali, maar naar Balk. Dat scheelt maar één letter.
- Balk? Wat moet je nou in Balk? Dat ligt toch op de Veluwe?
- Nee pa, dat ligt in Gaasterland, niet zo ver van Lemmer.
- Dan zat ik er toch niet zo erg ver naast. Dan zal hij je wel eens vragen: "Gaan we naar Hindeloopen of gaan we op de fiets?"
- Ik denk, dat ie wel wat anders te vragen heeft.
- Oh ja? Nou, kijk maar uit...