Twitter

- Hoi pap, wat leuk dat je belt. Dat overkomt me ook niet iedere dag.
- En ik wil je nog wel vragen, om mij de komende dagen juist niet te bellen tot laten we zeggen dinsdag. Ik wil even niet gestoord worden.
- Oh, ben je ziek? Of ga je weg?
- Ik ga mijn werkkamer opruimen. Kijk maar eens hier naast wat een rommeltje het is.
- Ja, ik zie het. Daar mag inderdaad de bezem wel eens door. Gaat dat zó lang duren? Wat staat daar trouwens op je schakelpaneel... met die zwarte rand?
- Dat is een digitaal fotolijstje. Ik heb alleen geen foto's.
- Ik wist helemaal niet, dat je zoiets had. En je hebt van mij toch wel een leuke foto?
- Hoe zal ik dat nou eens vriendelijk zeggen... eh ... ik ben al heel blij als ik je hóór.
- Dat zou je anders niet zeggen, als ik je vijf dagen niet mag bellen.
- Even wat anders, Gerda. Denk jij, dat twitter iets voor mij is?
- Als jij denkt, dat je de mensheid iets te vertellen hebt...
- Als ik lees, dat bij de één de soep is overgekookt en bij de ander de magnolia is bevroren, dan heb ik zeker nog wel wat te vertellen.
- Je bent er dus al mee bezig? Had ik nooit achter je gezocht. Waar kan ik je ergens vinden?
- Het lijkt me in ieder geval een uitstekend medium voor politici. Leren ze eindelijk eens om met weinig woorden iets zinnigs te zeggen. Maar ik vermoed, dat er maar weinig politici zullen twitteren.
- Nou, er zijn er wel wat hoor.
- Weet je wie er misschien nog iets in had kunnen bereiken? J.P.!
- Sartre?
- Nee moppie, Balkenende natuurlijk. Die heeft wel net zo veel woorden nodig als iedere andere politicus, maar hij slikt de helft tenminste in. Voor Den Uyl zou het in ieder geval niets geweest zijn. Die begon ieder betoog met: "Kijk eens, u moet twee dingen goed begrijpen...". Zo zit je gauw aan de 140 tekens.
- Nou pap, ga jij het volk dan maar eens duidelijk vertellen, wat er allemaal niet deugt en hoe het wèl moet.
- Oh, er zijn nog wel wat andere dingen te vertellen hoor. Tussen haakjes: heb je nog voortplantingsplannen?
- Heb ik wat??
- Voortplantingsplannen.
- Dat had je vijftien jaar geleden moeten vragen. Hoe kom je dáár nu ineens bij?
- Ik vind het wel leuk klinken... voortplantingsplannen... En wie weet wat jij allemaal in die Wasknijper doet. Volgens mij wordt daar heel wat was geknepen.
- Nee pa, ga er maar van uit, dat jij straks een ouwe opa bent zonder grootvader te zijn. Van je zoon hoef je op dat gebied ook niets te verwachten. Hij fluit wel flier, maar er komt verder niets uit voort.
- Een aardje naar z'n vaartje, zullen we maar denken.
- Dat heb je míj niet horen zeggen. En als ik kan helpen opruimen, dan hoor ik het wel. Zet in ieder geval een raam open.


---------


Klik HIER voor de te downloaden Word-versie van deze volledige weblog