Deze weblog beoogt niet meer (en ook niet minder) dan een proeftuintje te zijn, waarin wordt geëxperimenteerd en gejongleerd met taal, zowel in proza als in poëzie. Neemt u de inhoud niet altijd even serieus: Wahrheit und Dichtung kunnen mijlenver uiteen liggen, maar soms ook verrassend dicht bij elkaar.

En schroomt u vooral niet om te reageren: rebekking@gmail.com


zaterdag 2 april 2011

Jorrit

Toen Jorrit's moeder burgemeester van Almere werd, kon hij niet vermoeden, dat zij in die functie meer in het nieuws zou komen dan toen zij nog minister was. Maar de aardigheid is er bij Annemarie een beetje af. Als zij een ad interim-politiefunctionaris wil benoemen, die 1600 Euro per dag verdient waar anderen het met minder dan 1600 per maand moeten doen, dan moet een ander zich daar niet mee bemoeien. En dat geldt net zo goed voor een krant, die het naadje van haar geladderde kous wil weten. "Wat u schrijft, interesseert me niet", liet ze weten, nadat ze eerder al te kennen had gegeven, dat het haar evenmin interesseert wat de gemeenteraad besluit. En recentelijk bleek zelfs heel Almere haar al niet meer te interesseren, toen ze naar het burgermoederschap van Amsterdam solliciteerde. Zoon Jorrit heeft het er moeilijk mee en moet toegeven: "Zo'n moeder heb ik nog niet eerder gehad". 


Ik weet niet, of u zich hem nog herinnert: Lodewijk van Alledin, begrafenisondernemer uit Amsterdam, die buiten is gaan wonen toen hij binnen was. Om precies te zijn: in Lisse Vanmorgen even aan de telefoon gehad. "Als je je Duits wilt ophalen, moet je nu langskomen", zei hij uitnodigend, al klonk het bijna als een bevel. Hij zei, dat hij bezig was aan een boek over het uitvaartwezen, over alle hoogte-, maar vooral dieptepunten. "Dus niet zo'n oppervlakkig boekje, dat iedereen kan schrijven. Dit gaat veel dieper. En een titel heb ik ook al, had ik eigenlijk al voor ik eraan begon: Zand erover. Grafschriften, anekdotes en tal van andere wetenswaardigheden uit het zwarte circuit, zal ik maar zeggen. Want de humor ligt echt niet alleen op straat, maar ook op het kerkhof. Daar zou ik je verhálen over kunnen vertellen. Maar dat hoeft nu niet meer, want ik schrijf ze gewoon op. Hoe vind je deze bijvoorbeeld, naar aanleiding van een ietwat uit de hand gelopen jaarwisseling":


Onder deze zwaar bemoste zerk
Rust een lidmaat van de Anglicaanse kerk.
Hij kreeg helaas te laat pas in de gaten,
Dat het vuurwerk naast hem op de grond,
Op het punt van exploderen stond.
Dus ligt hier nu een lidmaat zonder ledematen.


"Dat is nog eens wat anders dan Hier ligt Poot, Hij is dood, of - kleine variatie op dit thema: Hier ligt al wat overschoot, Van zanger-schilder Herman Brood. Zeg nou zelf...".
"Inderdaad: de één zo'n dood, is de ander z'n brood. Maar ik kom gauw eens naar de bollen kijken", beloofde ik. En wat ik eenmaal in m'n bol heb....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten