Cyclus

Volgens sommigen zal ik nooit zo oud worden als ik eruit zie. Hoewel dat geen vleiende en evenmin een erg bemoedigende gedachte is, bereid ik me op de juistheid ervan toch maar voor, want


Ik vrees het spookbeeld van de ouderdom:
Je tanden vals, je rug en benen krom,
Gezichts- en spraakvermogen aangetast,
Een ander, die je kleren en je lichaam wast,
En derden, die zich over je ontfermen,
Je tegen onheil zeggen te beschermen...


En als je daarin eindelijk berusting vindt,
Dringt zich het evenbeeld op van een kind,
Dat net als jij, onzeker, hulpbehoevend,
Zijn toegediende eten kritisch proevend -
Door ieder als onmondig wordt beschouwd,
Zodat er geen verschil lijkt tussen jong en oud.


Zo zullen daarom kind en veteraan
Steeds aan de zijkant van het leven staan.


Je leert lopen achter een blokkenwagen. En je hoopt nog even te kunnen blijven lopen achter een rollator. Maar de kring is rond. Niettemin een prettige zondag.