Deze weblog beoogt niet meer (en ook niet minder) dan een proeftuintje te zijn, waarin wordt geëxperimenteerd en gejongleerd met taal, zowel in proza als in poëzie. Neemt u de inhoud niet altijd even serieus: Wahrheit und Dichtung kunnen mijlenver uiteen liggen, maar soms ook verrassend dicht bij elkaar.

En schroomt u vooral niet om te reageren: rebekking@gmail.com


maandag 28 februari 2011

Wasknijper

Ik zat juist een bijdrage aan het lokale rioleringsstelsel te leveren, toen de gsm zich in mijn broekzak begon te roeren. Het duurde even voor ik hem vanuit deze weinig comfortabele houding gevonden had.
- Hoi pap, heb je even tijd?
- Ik stond net op het punt om naar de kroeg te gaan...
- Oh, dat kan wel even wachten. Wat klink je trouwens hol...
- Oh ja?
- Je hebt het maar druk met je weblog. Maar worden je stukjes ook gelezen? Ze zijn wel leuk hoor, maar ze hebben zo weinig diepgang.
- Zo, vind je dat?
- Nou ja, als je lezers het maar leuk vinden. Daar gaat het uiteindelijk toch om. En denk je echt, dat ze allemaal geloven, wat je schrijft? Zoals over dat bordje op die begraafplaats? Wat hoor ik toch allemaal voor rare geluiden?
- Ik spoel nu even door.
- Oh, nou begrijp ik, waarom je zo hol klonk.
- Zeg Ger, even wat anders. Heb jij wel eens van Leo Ross gehoord?
- Nee, wie moet dat zijn?
- Iemand die ruim een half jaar in het ziekenhuis heeft gelegen en toen volgens de flaptekst 's nachts gedichtjes is gaan schrijven. Uit verveling waarschijnlijk. En ze zijn nog uitgegeven ook. "Grafschriften en andere onaangename versjes". Vreselijk. Ze hadden die man nooit in het ziekenhuis moeten toelaten. Was dat boekje ook nooit verschenen.
- En jij hebt dat boekje natuurlijk weer gekocht.
- Ja. Had ik inderdaad nooit moeten doen.
- Je koopt ook veel te impulsief. Je krijgt al die boeken niet eens meer gelezen.
- En jij tróuwt veel te impulsief. Overtollige boeken kan je altijd nog op Marktplaats aanbieden, maar met een overtollige vent wordt dat wat moeilijker. Zou trouwens wel een stunt zijn geweest, als je dat vorig jaar gedaan had. "Aangeboden: man van middelbare leeftijd. Weinig gebruikt. Gratis af te halen". Of iets dergelijks. Trouwens, nu we het daar toch over hebben: ik hoorde, dat je lid bent geworden van "Wasknijper".
- Hoe weet je dat?
- Kwestie van relaties. En netwerken hè? 
- Vind niet leuk, dat je dat weet.
- Dat kan ik me voorstellen. Pas wel een beetje op jezelf. Zal ik je nog een paar gedichtjes van Leo Ross voorlezen?
- Nee, alsjeblieft niet. Ga jij maar gauw naar de kroeg, dat lijkt me beter. Als je je mond maar houdt over "Wasknijper".

Geen opmerkingen:

Een reactie posten