Deze weblog beoogt niet meer (en ook niet minder) dan een proeftuintje te zijn, waarin wordt geëxperimenteerd en gejongleerd met taal, zowel in proza als in poëzie. Neemt u de inhoud niet altijd even serieus: Wahrheit und Dichtung kunnen mijlenver uiteen liggen, maar soms ook verrassend dicht bij elkaar.

En schroomt u vooral niet om te reageren: rebekking@gmail.com


maandag 28 maart 2011

Brug te ver

Ik ben er vanmiddag niet in geslaagd om met 35 punten klein slem te spelen. Laat staan groot. Er zat een vrouw verkeerd. Dat schijnt wel vaker voor te komen, ook buiten de bridgesport. Want daar ging het hier even over. Ik zal u er niet verder mee vermoeien. U weet inmiddels, welke vreemde en vaak vrouw-onvriendelijke termen er in die denksport worden gebruikt.


"Neem die vrouw maar met de heer", hoorde ik vanmiddag mijn tegenstander aan de dummy opdragen. Alsof er enige andere keus zou zijn. Het standsbewustzijn in de bridgesport is overigens groot, want je zult er niet gauw tegenkomen, dat een vrouw zich door een boer laat nemen.
Ik zat vanmiddag op een gegeven moment met drie vrouwen in m'n hand, een voorrecht, dat maar weinigen is gegeven. Maar voor ik er goed en wel erg in had, was ik ze alle drie kwijt. Het leven is vaak hard, maar het bridgespel niet minder. En mijn uiterst charmante en altijd even vriendelijke bridgepartner moet ik vanmiddag diep hebben gekrenkt, toen ik  - door de omstandigheden gedwongen - niet veel anders tegen haar kon zeggen dan: "Nee, je hebt inderdaad niet veel". Terwijl ze in werkelijkheid juist.... nou ja, u begrijpt het wel.
Ik overweeg toch ernstig, om maar te gaan sjoelen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten