Deze weblog beoogt niet meer (en ook niet minder) dan een proeftuintje te zijn, waarin wordt geëxperimenteerd en gejongleerd met taal, zowel in proza als in poëzie. Neemt u de inhoud niet altijd even serieus: Wahrheit und Dichtung kunnen mijlenver uiteen liggen, maar soms ook verrassend dicht bij elkaar.

En schroomt u vooral niet om te reageren: rebekking@gmail.com


dinsdag 22 maart 2011

Jong geleerd...

Zo schrijf je nog een nonsens-gedichtje omdat je niks beters hebt te doen en zo blijkt de actualiteit zich er meester van te maken, zoals vanmorgen met het hier gisteren reeds gepubliceerde versje


Ik leerde jong jongleren,
En jong geleerd is oud gedaan,
Ik deed het heel wat keren,
En jongleer nu als een veteraan.


Als ik dit gedichtje driekwart jaar eerder had geschreven, zou ik ervan overtuigd geweest zijn, dat ik aan de basis zou hebben gestaan van Meagan, het dochtertje, dat de 63-jarige Tineke Geesink uit Harlingen gisteren ter wereld bracht. Het hééft even geduurd, maar ze heeft dan toch maar mooi het Guinness Book of Records gehaald als oudste Nederlandse kraamvrouw ooit. En dat is best een kleine ode waard:


AOW en kinderbijslag tegelijk:
Dat ligt niet binnen iederééns bereik.
Doch ik zou liever maar verzwijgen,
Met 63 nog een kind te willen krijgen.
Ook al is dat in een wip geschied.
Edoch, wij treuren daarom niet.


Maar wie duwt wie in welke wagen,
Zit ik mij intussen af te vragen.


Dat zal me ongetwijfeld wel weer op een reprimande van mijn dochter komen te staan. Geen probleem, want zij weet net zo weinig van het moederschap af als ik.
Meagan... waar zou die naam vandaan komen? Engels misschien, maar dan ontbreekt er eigenlijk een i. Me again. In ieder geval buitenlands en dat is niet ongewoon. Er wordt nu eenmaal veel in het buitenland gezaaid (met een z) en in Nederland geoogst.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten