Deze weblog beoogt niet meer (en ook niet minder) dan een proeftuintje te zijn, waarin wordt geëxperimenteerd en gejongleerd met taal, zowel in proza als in poëzie. Neemt u de inhoud niet altijd even serieus: Wahrheit und Dichtung kunnen mijlenver uiteen liggen, maar soms ook verrassend dicht bij elkaar.

En schroomt u vooral niet om te reageren: rebekking@gmail.com


woensdag 2 maart 2011

Stemming

Ik was al vroeg bij het stemlokaal, ondergebracht in de feestzaal van een party-centrum (alstublieft niet te lezen als partij-centrum) om op defensieve wijze mijn stem uit te brengen, dus niet om de betreffende partij mijn steun te geven, maar om te voorkomen, dat er te veel steun naar een andere partij zou gaan. Begrijpt u wel?
Groot was mijn verbazing, toen ik in het ochtendgloren Kees gewaar werd, de man, die gisteravond in café "Slok-op" nog kond deed van het feit "er niet aan te beginnen".
- Toch maar gaan stemmen, Kees?
- Om de drommel niet. Ik ben zogezegd stemming aan het kweken. Kijk...
En hij overhandigde me een A-viertje, waarop te lezen stond:


Het voormalig opperhoofd van Amsterdam,
Ene Cohen, maar zonder enige cohesie,
Tot prins gekozen op Bos' afscheidsfeessie,
Bleek plotseling een splijt- en vliegenzwam.


Hij vergiftigt als potsierlijke partij-piraat,
Ons kwetsbaar cultureel en politiek klimaat.
Nee, met zo'n man aan't nationale roer,
Is ons landje heel snel naar z'n mallemoer.


- Dat is in ieder geval duidelijke taal, Kees.
- Dacht ik. Zou je dat velletje ergens kunnen ophangen? En mocht je nog een strijkijzer nodig hebben...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten